Ανεγκέφαλοι

Μόνο ανεγκέφαλοι θα επέτρεπαν να γίνονται έργα σε σημαντικούς για την πόλη δρόμους τέτοια εποχή, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Οι επαγγελματίες που ζουν από τον τουρισμό αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν ότι μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Μετά την Επιμενίδου που ακόμα δεν έχει ανοίξει, ξεκίνησαν εργασίες από νοσοκομείο Αγίου Νικολάου προς κόμβο Ξηροκάμπου!

Τεράστιο μποτιλιάρισμα στην είσοδο της πόλης, πολλά παράπονα και εκνευρισμός. Το «κλου», ήταν όταν το τρενάκι που έκανε την περιήγηση στην πόλη έχοντας πάνω αρκετούς επισκέπτες, πέρασε την ώρα που έσκαβαν  με αποτέλεσμα να σκεπάζουν το στόμα τους με τα χέρια για να μην αναπνέουν τη σκόνη!

Στην άλλη πλευρά, τα μηχανήματα μέρες τώρα παρατημένα πάνω στο πεζοδρόμιο, εμποδίζουν την κίνηση στους πεζούς.

Το ίδιο συμβαίνει και στην άλλη είσοδο της πόλης, μετά τη γέφυρα[1. Γιατί;].

Πρόσφατα οδηγούσα προς την κατηφόρα της αστυνομίας, όταν ξαφνικά τοποθετήθηκε μπροστά μου μια πινακίδα. Στα παράπονα που εξέφρασα δέχθηκα την υβριστική επίθεση εργαζόμενου. Μ’ ένα «άντε γ……» ζήτησε «συγνώμη» για την ταλαιπωρία… Εφυγα, για να μην χάσω την ψυχραιμία μου.

Μάλλον οι νόμοι ισχύουν μόνο για τους κοινούς θνητούς. Κάποιοι άλλοι είναι ελεύθεροι να κάνουν ότι θέλουν χωρίς άδεια και προϋποθέσεις, χωρίς συνέπειες, χωρίς αιδώ…

Σαράντα μέρες…

Συμπληρώνονται σαράντα μέρες από τότε που έφυγε το Φιλιώ[1. Εφυγε το Φιλιώ…]… Η οικογένεια της, οι φίλες και οι φίλοι, είναι αδύνατον να πιστέψουν ότι είναι μακρυά…

Λέω πως οι άνθρωποι πεθαίνουν όταν εμείς τους ξεχάσουμε. Θα σε δω το καλοκαίρι μου είπε την τελευταία φορά που βρεθήκαμε… Ακόμα και τώρα, νομίζω πως θ’ ανοίξει την πόρτα του γραφείου μου να με χαιρετίσει και να  με ρωτήσει τι κάνω και πότε θα τα πούμε…

Σαν να ‘ναι χθες που σαν παιδί μοίραζε χαρά με το παιχνίδι, την κουβέντα, το χαμόγελο της. Και είχε να μοιράσει πολλή ακόμα… Κάποιοι, με την αδιαφορία τους, δεν την άφησαν να χαρεί τη ζωή της…

Την Κυριακή το πρωί θα πραγματοποιηθεί στη Λατσίδα, στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου απ’ όπου την αποχαιρετήσαμε, το μνημόσυνο της Φιλιώς. Στις 8 το πρωί, θα είναι καλό να είμαστε εκεί… Για να την κρατήσουμε ζωντανή στη μνήμη και τις καρδιές μας…

Ο χρόνος θα το δείξει

Το άλλο κουφό το άκουσα στο Δημοτικό Συμβούλιο από την Αντιδήμαρχο Αγίου Νικολάου κα. Κωστάκη – Βαρκαράκη. Την σταματάνε (λέει) οι επισκέπτες και της εκφράζουν την συμφωνία τους με τον δακτύλιο. Αναρωτιέμαι από που την γνωρίζουν; Εχει κάποιο διακριτικό; Μήπως θα ήταν καλύτερα να λέει «οι συμπολίτες μας»; Θα ήταν πιο πιστευτή. Γνώμη μου…

Αναρωτήθηκε ακόμα, όταν δεν υπάρχει δακτύλιος που παρκάρει ο κόσμος τα αυτοκίνητα του. Μα ίσα ίσα κα. Βαρκαράκη, όταν κινούνται δεν είναι κάπου παρκαρισμένα(!), ενώ όταν δεν κινούνται πρέπει να σταθμεύσουν κάπου… Και ως γνωστόν οι χώροι στάθμευσης είναι ελάχιστοι, με διαχρονική ευθύνη πολλών και πάντως όχι των ταλαίπωρων πολιτών.

Υπάρχει βέβαια και το άλλο… Σκέπτονται (λέει) να φτιάξουν στο οικόπεδο του Λαγκού, πάρκινγκ με την μέθοδο της αυτοχρηματοδότησης. Μήπως επειδή δεν ευοδώθηκαν οι προσδοκίες για κατασκευή του στο οικόπεδο μπροστά στον ΟΤΕ, λέω μήπως, υπάρχει κανένα επιχειρηματικό ενδιαφέρον;

Ο χρόνος θα το δείξει….

Ούτε τους πελάτες του…

Ούτε τους πελάτες του δεν μπόρεσε να πείσει ο Δήμαρχος για την αναγκαιότητα του δακτυλίου. Αλλωστε, μπορεί να δει και ο ίδιος τα προβλήματα του εμπορικού κόσμου.

Ετσι, μεταξύ των πολλών διαμαρτυρόμενων είναι και πελάτες του και δεν είχα κανένα λόγο να μην τους πιστέψω όταν μου το είπαν. Βέβαια, αυτούς και να θέλει, δεν μπορεί να τους αποφύγει!